* email

 
به فرصت تکاندن خاک سفر نیز نرسیده دانستم که باز بایستی راهی شوم . کردار روزگار!! که البته چندان هم پر بدک نیست .وسوسه تجدید دیدار و سفر به گوشه های خاموش و پررازووهم کویر. پس از این همه روز! بی خبری. بی اندیشه ویزا و عقب ماندن از همه ترن ها و هواپیماها! سفر در آغوش مام خاموش وطن . شوق و تماشای بیابان های خالی از روزنامه و سیاست و شعار آبدوغ خیاری عدالت برای همه . پناه بردن به کومه های گرم شبانان خاموش و مهربان و تقسیم کماج ولبخند ( همه آنچه که در سفره های خالیشان دارند ) . بی گفتگو از عدالتی که حتی خر انوشیروان هم آن را باورندارد .! سکوت بی رادیوی عشین . خلوت وهمناک بیاضه .رفتن تا پشت کوه آیرکان تا دق سرخ تا پشت بادام تا بروات و بلبل آب تا لوت تا تیردف و و قلعه خامش هرمز پس به سلام نیامده خداحافظ و سلام سفر در آغوش گرم و تبدار مام وطن !
عباث!