مي دوني چيه عباس؟ افسوس مي خورم به اين كه دوستانت ازت يه بت ساختن. تو رو از همه جدا كردن. خيلي دوستت داشتم و علاقه مند بودم به نوشته هات و عكسهات. دوست داشتم يه روز بيام و ببينمت اما برخورد دوستانت باعث شد كه فراموشت كنم. دوستان تو فراموش كرده اند كه تو هم مثل همه ما آدمي. به اونا يادآوري كن كه در وحله اول با هيچ كدوم از آدمها فرق نداري. حال اگر خداي كوهنوردي ، يخ نوردي و گردشگريم كه باشي بكنار. عباس فراموش نكن كه تو هم مثل تمام اين مردم آدمي و اونا چيزي از تو كم ندارن. ببخشيد كه ناراحتت كردم. مواظب خودت باش و پرواز اعتماد را با همه تجربه كن و گرنه مي شكني بالهاي دوستي را!موفق باشي تا ابد بدرود
روی سخنم به آقا یا خانم بالائیه که کامنت نوشتند، می دونید چیه، مسئله اینه که دوستان ایشان هنوز به ضعف بزرگ آقا عباس واقف نیستند، اگر بودند از ایشان بتی نمی ساختند، البته همه اینها بر می گرده به تردستی آقا عباث که اینچنین ضعف خود را از دیده ها دور نگاه داشته، هرچند که یک انسان زیرک به اندازه خود ایشان همین که مروری سطحی به وبلاگ ایشان داشته باشد به راحتی آن ضعف را می یابد، البته هیچ کس بی عیب نیست و مارکتینگ حکم می کند که عیوب مخفی بمانند قانون زندگی است و بر ایشان هیچ خرده ائی وارد نیست بلکه باید گفت : صد بارک ا... اگر دیگران چنین "هنری" ندارند به جای آنکه خرده بگیرند بروند و بیاموزند
