ما كه خودمان نمي بينيم !و اين هم از مواهب دولتي است كه آمدنش همه چيز را برايمان به ارمغان آورده ! همه چيز؟! و همين قدر كه اين دود را تنفس ميكنيم لابد شكر ! لابد .!
كوير انتهاي زمين است پايان سرزمين حيات. در كوير بيرون از خانه پشت حصار ده ديگر هيچ نيست صحراي بيكرانه عدم است .خوابگاه مرگ و جولانگاه هول. كوير انجا كه همواره طوفان خيز است و همواره آرام .هميشه در دگرگون شدن است و هيچ چيز دگرگون نمي شود.همچون دريا است .اما نه دريا ي آب و باران و مرواريد و و ماهي و مرجان كه درياي خاك و شن و غبار و كلباسه و سوسمار....گاه گاه مرغكي تنها در پرواز .تنها و آواره يا مرغاني هراسان و بي آشيانه . كوير نه تنها نيستان من و ماست كه نيستان ملت ماست. ... .. .
