sarzamin vadeh hay e sabz !! sabz bashid !!!
Photo by Abbas Jafari
از پیرانشهر تا ایران شهر ! خم جاده ها. از پگاهی تا بیگاه . سحر تا شام وسایش چرخ بر تن زخمی جاده ها در زیر کورسوی چراغ کیلومتری که هزار هزار بار در سرگیجه چرخ و خاک چرخیده است و نمره انداخته است ! اندازه راه های نرفته را اما که می داند ؟ . کیلومتر های نرفته .غیر شمار و عقربه ساعتی که بیرحمانه هر لحظه ای از عمر را می دزدد! عمری را که که در تنگنای رخوتناک ثانیه های سکون گرد هم آورده ام . خواب شکسته . دستان بسته و چشمان گشاده و .....خیس و زبانی خشکیده و خشمی که لقمه می شود در گلویی بغض الود و سینه ای که گنجا ندارد
" تلخ همچون قرابه زهری فرصت از سر انگشتان خونین عصب می گذرد "
تماشای خاموش فقر برای تو که از سرزمین هیاهو می آیی . از سرزمین بلند گو ها و شعار ها و متینگ های انتخاب اصلح!!نام اندیشان و نان اندیشان چه فاصله ای می یابند درسرعت این عقربه شمارو جاده هایی که به هیچ ختم می شوند وهمه هستی می تواند لنگوته ای باشد که گاه بر سرو چشم برپیچی از خاکباد خاک فروشان این سرزمین مغموم ..................چه عمر ها که در این بیابان بر باد رفته در انتظار کسی که قرار است بیاید !!. رازهای این سرزمین خاک آلود چه به خیانت آغشته است و این مردم چه
صبورند . چه صبور مردمانی که ماییم
! عباث
NOSH DAROU EI O BAAD AZ MARG E SOUHRAB AMADI !!
Photo by Abbas Jafari
AZ IN JA TA ASEMAN DIGAR RAHI NAMANDEH !
Photo by Abbas Jafari
MOSAFR E HEZAREH HAY E KHAMOUSH!
Photo by Abbas Jafari
HADI AKBARI KELAS SEVOOM ! MADRESEH CHAR OUIMAGH !
Photo by Abbas Jafari
mosahebeh !!
این...... این آدم هر چقدر فرد کوچکی باشد اما باز انسان بزرگی است چرا که وطنش را دوست دارد و همه تلاشش تولید بیشتر است البته با حمایت دولتش اما ما چه کرده اینم
ما داریم وطنمان را می فروشیم ما داریم شن عسلویه را به عرب ها می فروشیم بعد هم افتخار میکنیم که از فروش شن عسلویه و خاک هرمز درآمد کسب می کنیم اما این پول ها به جیب چه کسانی می رود ؟به نفع چه کسی خرج می شود من به این کوچکی و ناتوانی ادعا می کنم که توانسته ام یک نفر را در روستا نگاه دارم اما تو چه کرده ای تو چندهزار نفر را از ده به شهر کشانده ای و و به دستفروشی و دزدی و حاشیه نشانی کشاند ه ای ؟!!
بخشی از مصاحبه مفصل با مجله قشم درباره ایرانی که دوستش دارم ا
baray jame weblog nevisan
Photo by Abbas Jafari
به بهانه همایش وب لاگ نویسان کوه نورد .کوه ها با همند و تنهایندهمچو ما با همان و تنهایان
شیطنت شیرین انقلاب دیجیتا ل اینست که انسان هایی را هرگز یکدیگر را ندیده اند و چه بسا در دوردست های پرت و دور این کره خاک میزیند را آنچنان به یکدیگر نزدیک کند تا به نوشتن نامه و گفتن حرف هایی که بر دل و ذهن داشته اند راغب کند
آنچه بشریت بر آن از ابتدای تاریخ نالیده است
عدالت است همان که پیامبران و بزرگان آنرا وعده کرده اند و جالبتر اینکه مبتکر ارتباطات دیجیتال در مقام یک فیلسوف جمله ای را در تقدیم نامه آنچه به انسان امروز هدیه کرده است عنوان کرده است وی میگوید " درد بشر همه از ندانستن است و سیاست مداران همه بر آنند تا مردم ندانند تا آنان بتوانند ! و اینتر نت می خواهد تا مردم بدانند تا سیاست مداران نتوانند !و با دانستن است که مرد م میتوانند شرایطی را فراهم کنند تا عدالت این کهنه آرزوی بشری شکلی اجرایی به خود گیرد و اتفاق خنده آور تکنولوژی امروز آنست که سیاست مداران بیش از هر چیز از سوراخ تلفن گزیده شده اند اینتر نت از طریق سیم تلفن خواب آنان را آشفته کرده است رشته ای نامریی شباهنگام که آنان در بستر نرم و گرم خویش خفته اند نسل جوان بشریت را به پای پنجره ای کوچک می کشاند که از طریق خطی به جهانی متصل است که دیگر در آن جهان از مرز و بند وبست خبری نیست همه می توانند در کنار این دریچه آنچه بر هستی و خلق می رود را به نظاره بنشینند و هر چه را که سیاست مداران بی مردم !از صبح در روزی نامه هایشان یا در رسانه های صوتی و تصویری شان بر گوش مردم خوانده اند با فشار دکمه دوست داشتنی
delete به فراموشی و استحضا بسپارند ! به مدد این پنجره دوست داشتنی است که نسل جوان این مرز و بوم می تواند که دشمن از دوست باز شناسد و خادم از خائن !
جمع نشستن دوستان نویسنده و علاقمند به بهانه ی دوست داشتنی کوه ( آنچه جان پناه ماست !) قبل از هر چیز اتفاقی فرخنده است دوستانی از پشت این پنجره به گرد هم خوانده شده اند تا در میدان وسیع کوهستان دوستی را نزدیکتر کنند و همدلانه ترگرد سفره ای گرد آیند که در آن نان گرم دوستی و آب سردچشمه ساران و بشقابی کلمه در میان نهاده اند و طنز قضیه اینکه مدعیان قوم و کلیدداران رسمی پناهگاه به بهانه سخیف نداشتن مجوز آنان از در می رانند غافل از اینکه کوهستان را کلیدی نیست و کوهمردان را پیش از تاریخ ساخته شدن هر جان پناه و پناهگاهی خود کوه پناه داده است
پس گرد هم نشستن آدمیانی با هر سنخ و سلیقه و سنی خواه پی جویان صلح و سکوت قله ها و چشم انداز های پر برف خواه ماجراجویان صخره و ریسمان و صعود و حتی آنانی که تجربه های تازه خویش را سرخوشانه پشت این دریچه به تماشای چشمان مشتاق می کشانند خود می تواند خبراز اتفاق تازه داشته باشد اتفاقی که اتفاقا خیلی ها از آن دست که می شناسید و می شناسیم را خوش نیاید همانانی که کوه را دربسته می خواهند و گوش ها را بسته و زبان ها را به تائید همه آنچه می کنند . چرا که بر توانایی خویش و ناتوانی مرعوبان و کاسه لیسانشان ایمان آورده اند !!
روزگاری کوهستان مامن آدمیانی بود که از خستگی به کوه می زدند تا دمی فارغ از همه چیز به خلوت پاک و پر شکوه آن پناه برند و دمی بیاسایند و برگردند اما امروز کوهستان میدان بروز توانمندی ها و عرصه رقابت های ورزش نیز گردیده است و خود این میدان را برای رقابت باز تر و باز تر می کند و دراین میدان است که توانمندی ها رخ می نماید و سره از ناسره پیش تماشاچیان ونظاره گران این دریچه عیان می گرددو دیگر کار به داوری ناداوران و متولیان نمی افتد و از آنجا نسل جدید اهل نقد و نفی نیز هست دیگر اصراری بر اثبات آنچه فقط من می گویم یا او می گوید نیست و اینچنین است که به دمکراتیک ترین وجهی علاقمندان کوهستان و مقوله کوه و نوشتارهایی که همه بر محور این مقوله دوست داشتنی می گردند می توانند به بحث و نقد بنشینند و بر درستی مقوله گفتمان اصرار ورزند اگر تا دیروز صاحبان حرفه ای کوهستان !خود را فارق از نقد می دانسته اند امروز اعتراض و مکتوب کردن طرح آن از دریچه کامپیوتر توانسته است آنان را به درد سر پاسخ گویی دچار کند و در برخی موارد بعضا آنان را در عملکرد خویش محدود ترنماید.
و دیگر اینکه نبودن صاحب این قلم درجمع دوستانی که به بهانه دوست داشتی نشست وبلاگ نویسان کوهنورد هیچ دلیلی بر همراه نبودن و همدل نبودن با اتفاقی که می افتد نیست .همچنان که بودنش در خیلی جمع ها و جای ها دلیلی بر هم دل بودن نبوده است! دست همگی را به دوستی می فشارم و مشتاقانه از پشت این پنجره آمدنشان را انتظار می کشم .
عباث
